Po pierwsze: nie użalaj się nad nim. Wprawdzie on przechodzi teraz trudny okres, ale nie znaczy to, że masz traktować go jak chorego albo małe dziecko. On musi czuć, że nadal jest głową rodziny i ma wobec niej konkretne zobowiązania – musi zrobić wszystko, aby sytuacja w domu jak najszybciej wróciła do normy. Nie ma tu czasu na wielogodzinne maratony przed telewizorem albo komputerem. Trzeba działać!

Po drugie: wspieraj go i pomagaj znaleźć nowe zajęcie. Rozpuść wici wśród swoich znajomych, odśwież dawne kontakty, podsuwaj mu gazety z ogłoszeniami. Pamiętaj tylko, że to on ma znaleźć pracę, nie wyręczaj go we wszystkim i nie załatwiaj mu etatu za jego plecami!

Nowa sytuacja wymaga także delikatności od waszych krewnych i przyjaciół. Nie pozwalaj im na docinki w stylu: „No jak tam, nie przesoliłeś wczoraj zupy?” – podkreślaj raczej, że twój mężczyzna świetnie odnajduje się w nowej roli, bo jest tak wszechstronnie utalentowany, że potrafi wszystko.

Czasem bywa tak, że mężczyźnie, który właśnie stracił pracę nowa sytuacja szybko zaczyna się podobać – ma dużo czasu na swoje hobby, wreszcie może pójść na ryby czy piwo z kumplami. Kilka tygodni takiego życia powoli mu zregenerować siły i zredukować stres, jednak nie możesz pozwolić na to, aby takie „wakacje” trwały wiecznie.

Po trzecie: doceńcie waszą nową sytuację. Może okaże się, że mężczyzna w roli kury domowej to wcale nie taki zły pomysł? Jeśli tylko zarabiasz wystarczająco dużo, żeby was utrzymać, mąż w domu może przynieść całkiem wymierne korzyści: oszczędzacie na opiekunce do dziecka, pani do sprzątania, obiadach w firmowej stołówce i szkole, pralni chemicznej… Nie mówiąc już o zadowolonych z całodziennych szaleństw z tatusiem dzieci. Jest tylko jeden problem: musisz nakłonić męża do wykonywania wszystkich tych domowych zajęć, co może okazać się trudniejsze od znalezienia mu nowej pracy…